Sultan-ı Yegâh | Atilla İlhan şamdanları donanınca eski zaman sevdalarınınbaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhınnemli yumuşaklığı tende denizden gelen âhıngizemli kanatları ruhta ölüm karanlığınınbaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın yansıyan yaslı gülüşmelerdir karasevdalı sudabülbüller kırılır umutsuzluktan yalnızlık korusundaeylem dağılmış gönül tenha çalgılar kış uykusundaölümün tartışılmazlığı nihayet anlaşılsa dabaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın bir başkasının…

Sakın Ha | Atilla İlhan ‘sabiha bu adamlar beni alıp götüreceksakın ha ağlamanı istemiyorumsoracakları varmış yıllardır sorarlaranlaşılan bu sorgu daha yıllarca sürecekilk götürülüşümü bak hatırlıyorumsendikaya yazıldığım günlerdi sanıyorumotomobil farlarına yağmur yağıyorducıgaram ıslanmış sokaklar nedense darbu defa aksi gibi zilzurna ilkbaharçoçuğa bir şey söyleme sabiha belli olmazsakın ha ağlamanı istemiyorumbakarsın çabuk biter akşama evdeyimuzayacak olursa git…

Pia | Atilla İlhan ne olur kim olduğunu bilsem pia’nınellerini bir tutsam ölsemböyle uzak uzak seslenmeseben bir şehre geldiğim vakito başka bir şehre gitmeseotelleri bomboş bulmasamiçlenip buzlu bir kadeh gibibuğulanıp buğulanıp durmasamne olur sabaha karşı rıhtımdaçocuklar pia’yı görselerbana haber salsalar bilsemiçimi büsbütün yıldız basarbir hançer gibi çıkıp giderdim ben bir şehre geldiğim vakito başka bir şehre…

Ömer Haybo´nun Son Günleri | Atilla İlhan Bir bıçak ısırmasın ömer haybodişleri çıtır çıtır çelikyanılıp beyoğlu’na çıkmasıntopraklüle sokağını tutmasınbütün şaraplar ölü kırmızıbütün kadınlar çabukhiçbiri durduğu yerde durmuyorömer haybo’nun gözü hiçbirini tutmuyorhaydut ömer haybo. her gün onsekiz sularında acı siyah beyazondokuz ellibir de bir alman gemisini limandan çıkarıyor yirmibir buçukta alkazar sineması’nda kötü seyirciyarından sonra beklediğim ömer…

Mustafa Kemal | Atilla İlhan dağ başını efkâr almışgümüş dere durmaz ağlargözyaşından kana kesmiş gözlerimben ağlarım çayır ağlar çimen ağlarağlar ağlar cihan ağlarmızıkalar iniler ırlam ırlam dövülüraltmış üç ilimiz altmış üç yetimyıllar gelir geçer kuşlar gelir geçerher geçen seni bizden parça parça götürürmustafa’m mustafa kemal’im diz dövdümgözlerim şavkı aktı sakarya’nın suyunasakarya’nın suları nâmın söyleşirhemşehrim sakarya öksüz…

Muhayyer | Atilla İlhan önemli gizli boyutlarıyla yeryüzündeki yaşantımızne kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı sandığımızsöylediklerimizle değil söylemediklerimizle varızo gün ki ölümün perdesine yapayalnız yansırızne kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı sandığımız bir incesaz ki süreklidir yaprak döken korulardaçılgınlıkları oluşturur en çapraşık duygulardabüyük çıkmaz akla gelip de sorulmayan sorulardabazı insan içten içe düşünür hesaplar dane kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı…

Maria Missakian | Atilla İlhan  yüksekkaldırım’da bir akşammaria missakian’ı düşündümeğer kendimi bıraksamyağmur olabilirdim yağardım kasım’da bir çınar olurdumyaprak yaprak dökülürdümkalbimi sıkı tutmasam döküp saçıp boşaltsamiçimde yükselen şiirikaldırımlara döküp harcasamgözleri balıkçıl gözleridudaklarında tutup rüzgarımaria missakian adında birigelse göğsüne kapansam gece gölgesine sokulsamgökyüzünde bulutlar büyüseleryağmuru dinlesem anlatsamşimşekler kırılıp dökülselerbizi sokaklarda bıraksalarleylekler üşüyüp gitselerdönüp arkalarına bakmadan yine akşam…

Mahur Beste | Atilla İlhan şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnızo mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırızgitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hızyalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasızo mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırız bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardıgüneşten ışık yontarlardı sert adamlardıhoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardıgittiler akşam olmadan ortalık karardı bitmez sazların…

Korkunun Krallığı | Atilla İlhan geceleri bir ıslıkpenceremin altında birileribeni çağırıyorlar(yoksa yanılıyor muyum)koşup bakıyorum kimseler yoksarayburnu’nda sis düdüklerimektuplarım kayboluyor posta kutusundanbirileri çalıyor ama kimgeçen akşam yağmuru değiştirdileryumuşak başlamıştı tatlı ve ılıknasıl olduysa kestiremedimaz sonra sülfirik asitti gökten yağan(cam iplikleri halinde yağıyordeğdiği yeri eriterekduman duman) biryerlere gidecek oluyorumardımda birilerihayal meyal varla yok arasıcigaralarını avuçlarında saklamışgözlerinde aynalı güneş…

Karantina´lı Despina | Atilla İlhan bir gül takıp da sevdâlı her gece saçlarınaçıktı mı deprem sanırdın ‘kara kız’ kantosunatitreşir kadehler camlar kırılır alkışlardanmuammer bey’in gözdesi karantina’lı despina çapkın gülüşü şöyle faytona binişi kordelia’danne kadar başkaydı her kadından her bakımdansınırsız bir mutlulukta uyuturdu muammer bey’iustalıkla damıttığı o tantanalı aşklarından işgal altüst etti nasıl da izmir’de her şeyiöğrendi…