Sevmek İçin Geç Ölmek İçin Erken | Atilla İlhan akşamın acı su karanlığı içindensoğuk kadife teması yalnızlığınşuh bir kahkaha balkonun birindengizli işareti midir bir başlangıcın sevmek için geç ölmek için erken başbaşa çay elele yürümek derkenboğaz vapurları mı iskele sancaktelefonda kaybolmak sesini beklerkeninsan insanı yeniler doğrudur ancak sevmek için geç ölmek için erken içimdeki gökkuşağı…

Süleyman | Atilla İlhan öbür ışıkları getir hadi süleymanbulvarın ortasında dur bağırmasenin için bir yağmur hazırladımHadi ışıkları getir yağdıracağım al bu nisan akşamını benimkini versual sorup durma sevmiyorumöbür ışıkları getir hadi getirkaranlıktan korkuyorum karnım ağrıyor o kadını da getirsene portakal yiyenporselen dişli kadını hani pantolon giyendur dolmabahçe saatini dinleyeceğimonikiyi çalsın öyle getir hadi getir deniz…

Sultan-ı Yegâh | Atilla İlhan şamdanları donanınca eski zaman sevdalarınınbaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhınnemli yumuşaklığı tende denizden gelen âhıngizemli kanatları ruhta ölüm karanlığınınbaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın yansıyan yaslı gülüşmelerdir karasevdalı sudabülbüller kırılır umutsuzluktan yalnızlık korusundaeylem dağılmış gönül tenha çalgılar kış uykusundaölümün tartışılmazlığı nihayet anlaşılsa dabaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın bir başkasının…

Sakın Ha | Atilla İlhan ‘sabiha bu adamlar beni alıp götüreceksakın ha ağlamanı istemiyorumsoracakları varmış yıllardır sorarlaranlaşılan bu sorgu daha yıllarca sürecekilk götürülüşümü bak hatırlıyorumsendikaya yazıldığım günlerdi sanıyorumotomobil farlarına yağmur yağıyorducıgaram ıslanmış sokaklar nedense darbu defa aksi gibi zilzurna ilkbaharçoçuğa bir şey söyleme sabiha belli olmazsakın ha ağlamanı istemiyorumbakarsın çabuk biter akşama evdeyimuzayacak olursa git…

Pia | Atilla İlhan ne olur kim olduğunu bilsem pia’nınellerini bir tutsam ölsemböyle uzak uzak seslenmeseben bir şehre geldiğim vakito başka bir şehre gitmeseotelleri bomboş bulmasamiçlenip buzlu bir kadeh gibibuğulanıp buğulanıp durmasamne olur sabaha karşı rıhtımdaçocuklar pia’yı görselerbana haber salsalar bilsemiçimi büsbütün yıldız basarbir hançer gibi çıkıp giderdim ben bir şehre geldiğim vakito başka bir şehre…

Ömer Haybo´nun Son Günleri | Atilla İlhan Bir bıçak ısırmasın ömer haybodişleri çıtır çıtır çelikyanılıp beyoğlu’na çıkmasıntopraklüle sokağını tutmasınbütün şaraplar ölü kırmızıbütün kadınlar çabukhiçbiri durduğu yerde durmuyorömer haybo’nun gözü hiçbirini tutmuyorhaydut ömer haybo. her gün onsekiz sularında acı siyah beyazondokuz ellibir de bir alman gemisini limandan çıkarıyor yirmibir buçukta alkazar sineması’nda kötü seyirciyarından sonra beklediğim ömer…

Mustafa Kemal | Atilla İlhan dağ başını efkâr almışgümüş dere durmaz ağlargözyaşından kana kesmiş gözlerimben ağlarım çayır ağlar çimen ağlarağlar ağlar cihan ağlarmızıkalar iniler ırlam ırlam dövülüraltmış üç ilimiz altmış üç yetimyıllar gelir geçer kuşlar gelir geçerher geçen seni bizden parça parça götürürmustafa’m mustafa kemal’im diz dövdümgözlerim şavkı aktı sakarya’nın suyunasakarya’nın suları nâmın söyleşirhemşehrim sakarya öksüz…

Muhayyer | Atilla İlhan önemli gizli boyutlarıyla yeryüzündeki yaşantımızne kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı sandığımızsöylediklerimizle değil söylemediklerimizle varızo gün ki ölümün perdesine yapayalnız yansırızne kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı sandığımız bir incesaz ki süreklidir yaprak döken korulardaçılgınlıkları oluşturur en çapraşık duygulardabüyük çıkmaz akla gelip de sorulmayan sorulardabazı insan içten içe düşünür hesaplar dane kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı…

Maria Missakian | Atilla İlhan  yüksekkaldırım’da bir akşammaria missakian’ı düşündümeğer kendimi bıraksamyağmur olabilirdim yağardım kasım’da bir çınar olurdumyaprak yaprak dökülürdümkalbimi sıkı tutmasam döküp saçıp boşaltsamiçimde yükselen şiirikaldırımlara döküp harcasamgözleri balıkçıl gözleridudaklarında tutup rüzgarımaria missakian adında birigelse göğsüne kapansam gece gölgesine sokulsamgökyüzünde bulutlar büyüseleryağmuru dinlesem anlatsamşimşekler kırılıp dökülselerbizi sokaklarda bıraksalarleylekler üşüyüp gitselerdönüp arkalarına bakmadan yine akşam…

Mahur Beste | Atilla İlhan şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnızo mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırızgitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hızyalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasızo mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırız bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardıgüneşten ışık yontarlardı sert adamlardıhoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardıgittiler akşam olmadan ortalık karardı bitmez sazların…