Maria Missakian | Atilla İlhan  yüksekkaldırım’da bir akşammaria missakian’ı düşündümeğer kendimi bıraksamyağmur olabilirdim yağardım kasım’da bir çınar olurdumyaprak yaprak dökülürdümkalbimi sıkı tutmasam döküp saçıp boşaltsamiçimde yükselen şiirikaldırımlara döküp harcasamgözleri balıkçıl gözleridudaklarında tutup rüzgarımaria missakian adında birigelse göğsüne kapansam gece gölgesine sokulsamgökyüzünde bulutlar büyüseleryağmuru dinlesem anlatsamşimşekler kırılıp dökülselerbizi sokaklarda bıraksalarleylekler üşüyüp gitselerdönüp arkalarına bakmadan yine akşam…

Mahur Beste | Atilla İlhan şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnızo mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırızgitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hızyalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasızo mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırız bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardıgüneşten ışık yontarlardı sert adamlardıhoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardıgittiler akşam olmadan ortalık karardı bitmez sazların…

Korkunun Krallığı | Atilla İlhan geceleri bir ıslıkpenceremin altında birileribeni çağırıyorlar(yoksa yanılıyor muyum)koşup bakıyorum kimseler yoksarayburnu’nda sis düdüklerimektuplarım kayboluyor posta kutusundanbirileri çalıyor ama kimgeçen akşam yağmuru değiştirdileryumuşak başlamıştı tatlı ve ılıknasıl olduysa kestiremedimaz sonra sülfirik asitti gökten yağan(cam iplikleri halinde yağıyordeğdiği yeri eriterekduman duman) biryerlere gidecek oluyorumardımda birilerihayal meyal varla yok arasıcigaralarını avuçlarında saklamışgözlerinde aynalı güneş…

Karantina´lı Despina | Atilla İlhan bir gül takıp da sevdâlı her gece saçlarınaçıktı mı deprem sanırdın ‘kara kız’ kantosunatitreşir kadehler camlar kırılır alkışlardanmuammer bey’in gözdesi karantina’lı despina çapkın gülüşü şöyle faytona binişi kordelia’danne kadar başkaydı her kadından her bakımdansınırsız bir mutlulukta uyuturdu muammer bey’iustalıkla damıttığı o tantanalı aşklarından işgal altüst etti nasıl da izmir’de her şeyiöğrendi…

kaptan 1 | Atilla İlhan eflatun gözlerin olduğunu bilmiyordum geceyarısını yaşamaktan yorgunum ayazın avucunda unutmuştun elleriniönünden geçtiğim halde beni tanımadınben değiştim biliyorum hem sakal bıraktımşiirlerim külrengi kumrular gibi uçuyorlarbakır çalığı göklere katiyyen tahammülüm yokhele paris’in gökleri aklımı başımdan alıyorbana seni senden evvelki poitiers’li kızı hatırlatıyor ayazın avucunda unutmuştun ellerini karanlığın arkasında kıvılcım gözlü orospulargölgelerine yaslanmış evliya…

Kalk Gidelim Kadınlar Balladı | Atilla İlhan sabit dudak ruju epeyce telefonkirpikleri devirip göğüs geçirmelerburnu rendelenmiş memeleri silikonağızlıkla çakmağın alevini içmeleryarı ömrü meyhane yarısı berberaşk faslını unuttukhey Allah pardonyuvası aşk yuvası görkemli salonkapısı vızır vızır spor mercedes’lerzar saydamı bluz bluejean pantolonkadın erkek farketmez asıl olan çeklerlafı hiç uzatmaz sevişmeye geçeraz buz kazanmıyorgecesi üç milyonkalk gidelim kadınları…

Jilet Yiyen Kız | Atilla İlhan o kızı nerede nasıl görsemaklımı başımdan alır ağzısaçları şıra köpüğü desemkaşları bıçak izi kırmızı yakut pulları mı? bu ne görkemkanlı gözbebeklerindeki yazıbeni nasıl büyüledi bilmemkirpikleri örümcek kırmızı kızıl demirden bir ünlemsalınması yangın yalnızıkorkmasam öpmeye eğilsemdişleri elektrik kırmızı çarpılmışım başım sersemsevdim jilet yiyen kızıgöğsündeki kumrulara değsemgagaları zehirli kırmızı gece gündüz tek…

istanbul Ağrısı | Atilla İlhan kanatları parça parça bu ağustos geceleriyıldızlar kaynarkenşangır şungur ayaklarımın dibine dökülenseneğer yine istanbul’sanyine kan köpüklü cehennem sarmaşıkları büyüteceğimpançak pançak şiirler tüküreceğimdemek yine benlimandaki direkler ormanında bütün bandıralar ayaklanıyor kapı önlerinde boyunlarını bükmüş tek tek kafiyeleryahudi sokaklarını aydınlatan telaviv şarkılarımavi asfaltlara çökmüşdiz bağlıyoreğer sen yine istanbul’sankirli dudaklarını bulut bulut dudaklarıma uzatansirkeci garı’nda…

Gibi Redifli Gazel | Atilla İlhan yorgun kadınlar içtikyalnızlıktan uğuldayantuzlu kan gibinice akşamlar devirdikçengi kıyamet‘kızıl sultan’ gibi vurdukça mızrapöyle yoğun bir melâldağılır ki tamburdanbastırır eski sevdalargöz gözü görmezduman gibi su karanlıktırve kadehler boşalmışleylaklar darmadağankıvılcımlar savurup narçiçeğiçöker bir daha başımıza gökyüzütutuşmuş tavan gibi kanlı hesapları vardırkıyamete kadar sürecekölümlü şairlerinkim bilir nerden bilecekne çığlıklar geçer daha dünyadanattilâ ilhan…

Emperyal Oteli | Atilla İlhan Ben hiç böylesini görmemiştimvurdun kanıma girdin itirazım varsımsıcak bir merhaba diyecektimbaşımı usulca dizine koyacaktımdört gün dört gece susacaktımyağmur sönecekti yanacaktısameland seferden dönecektiduvardaki saat duracaktıkalbim kendiliğinden duracaktıben hiç böylesini görmemiştimvurdun kanıma girdin itirazım var emperyal oteli’nde bu sonbaharbu camların nokta nokta hüznübu bizim berheva olmuşluğumuzbir nokta bir hat kalmışlığımızbu rezil bu çarsamba…