Başka Türlü Bir Şey | Can Yücel Başka türlü bir şey benim istediğimNe ağaca benzer, ne de bulutaBurası gibi değil gideceğim memleketDenizi ayrı deniz,Havası ayrı hava.Bir başka yolculuk dalından düşmek yereYaşadığından uzun Bir tatlı yolculuk dalından inmek yereAğacın yüksekliğinceDalın yüksekliğince rüzgardaVe bir yeni ömürvardığın çimen yeşilliğinceNerde gördüklerimNerde o beklediğimRengi başkatadı başka..

Kuşlar Vardır | Can Yücel Kuşlar vardır, cana benzer havalarda;Soğuksa kar, baharsa yaprak;Bir başına büyür toprakta ömrümüz,Güneşle yeşil elleriyle çıplak; – Uslu ayaklarla başlamış yolculuk –Yürünmez öyle, bazen durulur,Ve iner erenler katına yorgunluk;Kapanır sukun üzre kitaplar. Nefeslerle sürüp giden yaşamamızBir su kenarına gelir durur;Ekmekten, şaraptan öte nimetler vardır;Yürünmez öyle hep, bazen susulur.

Unutma | Can Yücel Yüreğinde bir ismin imzası varVe sen onu silemezsinSöküp atamazsın ne kadar uğraşsan daSeninle beraber büyür ıcındekı sızıİlk önce onu hissedersin başkasına dokunduğundaUnutma! Bir kere sevdin mi uzun uzun yanarsınSitemler.. öfkeler birikirken içindeSen azalırsın.Dilinde küfür elinde kadeh eksik olmazGünler böyle geçer. alışırsın…Unutma! Sabahlar artık gecikir.İster sağa dön ister solaGözüne uyku değil gidenin…

Buluşmak Üzere | Can Yücel Diyelim yağmura tutuldun bir günBardaktan boşanırcasına yağıyor mübarekÖbür yanda güneş kendi keyfindeNe de olsa yaz yağmuruPırıl pırıl düşüyor damlalarEteklerin uça uça bir koşudur kopardınDar attın kendini karşı evin sundurmasınaİşte o evin kapısında bulacaksın beniDiyelim için çekti bir sabah vaktiErkenceden denize gireyim dedinKulaç attıkça senPatiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadanEge denizi…

Anladım | Can Yücel Bunca zamanBana anlatmaya çalıştığını,Kendimi bulduğumda anladım. Herkesin mutlu olmak içinBaşka bir yolu varmış,Kendi yolumu çizdiğimde anladım.. Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,Okuyarak, dinleyerek değil..Bildiklerini bana neden anlatmadığında, anladım. Yüreğinde aşk olmadanGeçen her gün kayıpmış,Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunda anladım.. Acı doruğa ulaştığındaGözyaşı gelmezmiş gözlerden,Neden hiç ağlamadığını gördüğümde anladım.. Ağlayanı güldürebilmek,Ağlayanla ağlamaktan daha…

Sevgi Duvarı | Can Yücel sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksakör karanlıkta açardık paslı gözlerimizidilimizde akşamdan kalma bir küfürsalonlar piyasalar sanat sevicileriderdim günüm insan içine çıkarmaktı seniyakanda bir amonyak çiçeğiyalnızlığım benim sidikli kontesimne kadar rezil olursak o kadar iyi kumkapı meyhanelerine dadandıkönümüzde altınbaş altın zincir fasulye pilakisiaramızda görevliler ekipler hızır paşalarsabahları açıklarda bulurlardı leşimiöyle sıcaktı…

Ben Hayatta En Çok Babamı Sevdim | Can Yücel Hayatta ben en çok babamı sevdimKaraçalılar gibi yardan bitme bir çocukÇarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-Nasıl koşarsa ardından bir devinO çapkın babamı ben öyle sevdim Bilmezdi ki oturduğumuz semtiGeldi mi de gidici-hep, hep acele işi! –Çağın en güzel gözlü maarif müfettişiAtlastan bakardım nereye gittiÖyle öyle ezberledim…